Travel Through Theatre

english

Μολιέρος

Γαλλία

 

Το πραγματικό όνομα του Μολιέρου (1622-1673) ήταν Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν. Γάλλος θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους κλασικούς δραματουργούς της δυτικής λογοτεχνίας και εκείνος που εξύψωσε την κωμωδία στο ίδιο επίπεδο με την τραγωδία. Η γνωριμία του με την ηθοποιό Μαντλέν Μπεζάρ υπήρξε καταλυτική, αφού μαζί της ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο ιδρύοντας έναν περιοδεύων θίασο. Τα πρώτα χρόνια του θιάσου ήταν δύσκολα, αλλά στη συνέχεια κατάφερε να εξασφαλίσει την εύνοια του αδελφού του Βασιλιά. Στα έργα του  στηλίτευε την υποκρισία, την ανοησία, την αλαζονεία και την ανθρώπινη αδυναμία κυρίως της αριστοκρατικής τάξης, ενώ δεν δίσταζε να καυτηριάζει τις μηχανορραφίες του κλήρου, τα ήθη αλλά και τις ακολασίες όλων των κοινωνικών στρωμάτων.

Ο μύθος γύρω από τον θάνατό του αναφέρει ότι πέθανε επάνω στη σκηνή κατά τη διάρκεια της παράστασης Κατά φαντασίαν ασθενής φορώντας ένα πράσινο κοστούμι. Έκτοτε, το πράσινο χρώμα θεωρείται γρουσούζικο από τους ηθοποιούς. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, πέθανε στο σπίτι του μετά το τέλος της παράστασης. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της εποχής οι ηθοποιοί απαγορευόταν να ενταφιαστούν σε ιερά εδάφη. Ωστόσο κατόπιν βασιλικής παρέμβασης πραγματοποιήθηκε μυστική ταφή σε ειδικό σημείο του νεκροταφείου, που προοριζόταν για τα αβάπτιστα βρέφη· στην ταφή παραβρέθηκαν πάνω από 800 άτομα.

 

Ενδεικτική εργογραφία:
Ο ασυλλόγιστος [L'Étourdi ou les Contretemps], Το σχολείο γυναικών [L'École des femmes], Δον Ζουάν [Dom Juan],  Γιατρός με το στανιό [Le Médecin malgré lui], Ο μισάνθρωπος [Le Misanthrope], Αμφιτρύων [Amphitryon], Ο φιλάργυρος [L'Avare], Ο Ταρτούφος, Ο αρχοντοχωριάτης [Le Bourgeois gentilhomme],  Γιατρός με το στανιό [Le Médecin malgré lui],  Ο κατά φαντασίαν ασθενής [Le Malade imaginaire]

 

Να ‘μαστε αληθινοί, τα αισθήματα μάσκα συμβατική να μη φοράνε. (Μισάνθρωπος)

Οι έρωτες είναι σαν τα μπαλόνια. Όσο τα φουσκώνεις σπάνε. (Ο ασυλλόγιστος)

Η γέννηση δεν σημαίνει τίποτα εκεί που δεν υπάρχει αρετή. (Δον Ζουάν)
 

Τι τρομερό πράγμα να είσαι μεγάλος άρχοντας, αλλά πονηρός άνθρωπος. (Δον Ζουάν)
 

Φιλάργυρος (1941), σκην. Δ. Ροντήρης, φωτ. Λ. Φραντζής

Ο κατά φαντασίαν ασθενής (1953), σκην. Α. Σολομός, φωτ. Φωτο Εμιλ

Ο κατά φαντασίαν ασθενής (1953), σκην. Α. Σολομός, φωτ. Φωτο Εμιλ

Αρχοντοχωριάτης (1979), σκην. Γ. Θεοδοσιάδης, φωτ. Ηνωμένοι Φωτορεπόρτερ

Αμφιτρύων (2012), σκην. Λ. Βογιατζής, φωτ. Κ. Ορδόλης

Αμφιτρύων (2012), σκην. Λ. Βογιατζής, φωτ. Κ. Ορδόλης

Φιλάργυρος (2013), σκην. Γ. Μπέζος, φωτ. Τ. Διαμαντόπουλος

Μισάνθρωπος (2019), σκην. Γ. Χουβαρδάς, φωτ. A. Kat

Μισάνθρωπος (2019), σκην. Γ. Χουβαρδάς, φωτ. A. Kat