Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Διδυμότειχο. Απόφοιτη  της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Στο θέατρο συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες και δούλεψε κυρίως στα δημόσια επιχορηγούμενα θέατρα και τους μεγάλους πολιτιστικούς οργανισμούς, ερμηνεύοντας ρόλους του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, ελληνικού και ξένου.
Ενδεικτικά: 1992: Φέρντιναντ Μπρύκνερ Οι εγκληματίες (Λίζα Φον Βιγκ), σκην. Αλέξης Σολομός, Κεντρική Σκηνή, Εθνικό Θέατρο, 1993: Ιάκωβος Καμπανέλλης Ο δείπνος (Κλυταιμνήστρα), σκην. Ιάκωβος Καμπανέλλης, Νέα Σκηνή, Εθνικό Θέατρο,  1994: Πιέρ Πάολο Παζολίνι Καλντερόν (Ροζάουρα), σκην. Σταύρος Τσακίρης, Νέα Σκηνή, Εθνικό Θέατρο, 1995: Σοφοκλή Αντιγόνη (Ισμήνη), σκην. Μίνως Βολανάκης, Επίδαυρος, Εθνικό Θέατρο, 1996: Μολιέρος Ο Μισάνθρωπος (Σελιμέν), σκην. Λευτέρης Βογιατζής, Θέατρο οδού Κυκλάδων, «Νέα Σκηνή», 1998: Σοφοκλής Ηλέκτρα (Χρυσόθεμις), σκην. Δημήτρης Μαυρίκιος, Επίδαυρος, Eθνικό Θέατρο, 1999: Γκαίτε Τορκουάτο Τάσσο (Λεονόρα Σανβιτάλε), σκην. Κάριν Χένκελ, θέατρο «Αμόρε»,  2003: Λούλα Αναγνωστάκη Σ’εσάς που με ακούτε (Μαρία), σκην. Λευτέρης Βογιατζής, Θέατρο οδού Κυκλάδων, «Νέα Σκηνή»,  2004: Γιον Φόσε Τόσο όμορφα (η γυναίκα), σκην. Γιάννης Χουβαρδάς, θέατρο «Αμόρε», Διεθνές Φεστιβάλ Ίψεν –Όσλο, «Θέατρο του Νότου», 2006: Ούγκο φον Χόφμανσταλ Ηλέκτρα (Ηλέκτρα), σκην. Γιάννης Λεοντάρης, Κρατήρας – Θησείον ένα θέατρο για τις τέχνες – Festival OFF Avignon, «Θίασος Κανιγκούντα», 2006: Μαριβώ Η τέλεια στρατηγική (Μαρκησία), σκην. Νίκος Χατζόπουλος, Το Σχολείον, Φεστιβάλ Αθηνών, 2007: Νικολάι Λέσκωφ Κατερίνα Ισμαΐλοβα - H λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ (Κατερίνα Ισμαΐλοβα), σκην. Μάρθα Φριντζήλα, Κάτω χώρος, «Θέατρο του Νέου Κόσμου», 2012: Βασίλης Βασιλικός Ζ (σύζυγος, ψυχή), σκην. Έφη Θεοδώρου, Κτήριο Τσίλλερ - Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος», Εθνικό Θέατρο, 2013: Γιάννης Μαυριτσάκης Vitrioli (η μητέρα), σκην. Olivier Py, Κτήριο Τσίλλερ - Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος», Festival d’ Avignon, Εθνικό Θέατρο, 2013: Δημήτρης Δημητριάδης Ο κυκλισμός του τετραγώνου (η Πράσινη),  σκην. Δημήτρης Καραντζάς, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Κεντρική Σκηνή), Festival d’ Avignon, Λισαβόνα-Ίδρυμα Gulbenkian, Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση,  2018: Χάρολντ Πίντερ Παλιοί Καιροί (Άννα), σκην. Γιάννης Χουβαρδάς, Θέατρο Τέχνης-υπόγειο, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 2020: Άντον Τσέχωφ Τρεις Αδελφές (Μάσα), σκην. Δημήτρης Καραντζάς, Θέατρο «Βεάκη», θεατρικές επιχειρήσεις Τάγαρη, 2022: Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα Ματωμένος Γάμος (μητέρα), σκην. Μαρία Μαγκανάρη, Κτήριο Τσίλλερ - Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος», Εθνικό Θέατρο, 2022: Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ Ελευθερία στη Βρέμη (Γκέσε), σκην. Νίκος Μαστοράκης, ΔηΠεΘε Κρήτης, Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»-υπόγειο.
Ιδρυτικό μέλος  του θιάσου  «Κανιγκούντα» (2005-2013). 
Το 2008 βραβεύτηκε με το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη» για τις ερμηνείες της στις παραστάσεις: Μαριβώ Η Τέλεια Στρατηγική, σκην. Νίκος Χατζόπουλος (Φεστιβάλ Αθηνών), και Κατερίνα Ισμαΐλοβα, H λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ, διασκευή-σκηνοθεσία Μάρθα Φριντζήλα («Θέατρο του Νέου Κόσμου»).
Από το 2007 διδάσκει Υποκριτική στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έχει διδάξει –και διδάσκει επίσης ακόμη– σε ιδιωτικές δραματικές σχολές: «Δήλος», «Θεάτρου 100», Σχολή Δραματικής Τέχνης Δήμου Αγίας Βαρβάρας, Πειραϊκού Συνδέσμου, «Πράξη 7».
Σκηνοθέτησε για το Εθνικό Θέατρο (Κτήριο Τσίλλερ-Αίθουσα Εκδηλώσεων) τις ραψωδίες Ι της Ιλιάδας και Υ της Οδύσσειας, σε μετάφραση Δημήτρη Μαρωνίτη, που παρουσιάστηκαν το 2011 και το 2016 αντίστοιχα.
Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: Μπραζιλέρο του Σωτήρη Γκορίτσα, Ο Κύριος με τα Γκρι του Περικλή Χούρσογλου, Πριν τη νύχτα του Τίμωνα Κουλμάση, Έναστρος Θόλος του Κώστα Αριστόπουλου, Εφήμερη Πόλη του Γιώργου Ζαφείρη, Η ψυχή στο στόμα του Γιάννη Οικονομίδη, Κι αν φύγω θα ξανάρθω της Δώρας Μασκλαβάνου, στο ντοκιμαντέρ Εγκώμιο Βραδύτητας του Γιάννη Λεοντάρη και Σπασμένη φλέβα του Γιάννη Οικονομίδη.  Έπαιξε επίσης και σε πολλές ταινίες μικρού μήκους: Θεατής του Θάνου Αναστόπουλου, Χωρίς πρόσωπα, Κλείσε τα μάτια και χρωμάτισε (βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Δράμας το 1997) του Γιάννη Λεοντάρη, Contra Tempo της Ηρούς Σιαφλιάκη, Το Φουστάνι της Μόνικας Μπαξεβάνη, Κλαίνε την ώρα που τα σκοτώνουν της Μαρίας Μαγκανάρη, Θετικό του Δημήτρη Μπαβέλλα, Η Αλίκη στο καφέ του Δημήτρη Νάκου, Ρουζ του Κωστή Θεοδοσόπουλου, Refuge του Φεντερίκο Σπιάτζι και σε πολλές άλλες.

Τελευταία ενημέρωση: 10/09/2024