Εθνικό ΘέατροΕθνικό Θέατρο

Νικόλας Παπαδομιχελάκης

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ηράκλειο Κρήτης το 1984, σε μια επαρχιακή πόλη, σε μια εποχή που συνυπήρχε η δεισιδαιμονία, με τον κυνισμό που έφερνε η εξοικείωση με το γκρίζο αστικό τοπίο. Είχαμε θάλασσα, είχαμε Ιστορία, ήμασταν εγκλωβισμένοι μέσα σε τείχη πεντακοσίων χρονών, πατώντας πάνω σε λείψανα του αρχαίου Μινωϊκού πολιτισμού. Είχαμε βοσκούς, είχαμε παπάδες. Θέατρο δεν είχαμε. Από τύχη βρέθηκα σε σχολείο με θεατρική ομάδα, και ήρθα σε μια πρώτη επαφή με αυτό που λέμε «παίζω θέατρο». Δεν ήταν όμως κάτι που επιτρεπόταν να κάνει κάποιος στη ζωή του. Δεν ήταν «δουλειά». Έπειτα ήρθε μια εποχή που δεν είχε κανείς δουλειά, ό,τι κι αν είχε σπουδάσει. Εγώ ήμουν ακόμα φοιτητής Γεωπονικής στο ΤΕΙ Κρήτης, βυθισμένος στη θεατρική ομάδα της σχολής, τη μόνη ενασχόληση που με έκανε να νιώθω ότι κάπου ανήκω. Γι’ αυτό με κάποιους καλούς φίλους, αφήσαμε για λίγο τη ζωή μας, για να πάμε στην Αθήνα να σπουδάσουμε σε δραματική σχολή, ας ήταν και το τελευταίο πράγμα που θα κάναμε. Στην αίτηση για τη δραματική του Εθνικού ζητούσαν βιογραφικό σημείωμα. Μια φίλη μου πρότεινε να μιλήσω για τον εαυτό μου. Μεταξύ άλλων έγραψα «Με λένε Νικόλα και αγαπώ τα μακαρόνια και το θέατρο». Με δέχτηκαν στη σχολή. Έχουν περάσει δεκατρία χρόνια από τότε. Στη φορολογική μου ενημερότητα γράφει «ηθοποιός». Εξακολουθώ να αγαπώ το θέατρο, μου αρέσουν τα μακαρόνια, προτιμώ τις τηγανιτές πατάτες.

 

Τελευταία ενημέρωση: 23/09/2022

Νικόλας Παπαδομιχελάκης

επιστροφή

ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ What'sON

Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση του περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητας μας.
Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies.

Cookies