Η Λίλιαν Χέλμαν (1905–1984) ήταν Αμερικανίδα θεατρική συγγραφέας, λογοτέχνιδα και μυθιστοριογράφος. Πέρασε μεγάλο μέρος των παιδικών της χρόνων σε οικοτροφείο και σε κατηχητικό σχολείο και αυτό επηρέασε τη θεματολογία των έργων της. Πολλά λογοτεχνικά και θεατρικά της έργα αποτελούν αυτοβιογραφίες και εμπειρίες της προσωπικής της ζωής, τις οποίες ωστόσο πάντα εμπλούτιζε με φανταστικά γεγονότα και καταστάσεις. Επηρεασμένη από τα δικά της βιώματα πολύ συχνά επικεντρωνόταν στην ανάλυση της ψυχοσύνθεσης των χαρακτήρων και της παιδικής ηλικίας τους. Πολλά έργα της είναι επηρεασμένα από την αριστερή ιδεολογία της και την ακτιβιστική της δράση και μέσα από αυτά ασκούσε κριτική στην κοινωνία, τον Αμερικάνικο τρόπο ζωής και τις κοινωνικές ανισότητες της ανθρωπότητας. Πλήθος έργων της έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο, σε διασκευή πολλές φορές της ίδιας, αφού ήταν και σεναριογράφος. Συνηθισμένη να εμπλουτίζει τα αυτοβιογραφικά έργα της με στοιχεία μυθοπλασίας, λίγα χρόνια πριν πεθάνει αισθανόταν πως είχε αρχίσει να συγχέει την αλήθεια με τον μύθο σε τέτοιο βαθμό ώστε να αμφιβάλλει για όσα της είχαν πραγματικά συμβεί.

 

Ενδεικτική εργογραφία:
Οι μικρές αλεπούδες, Φρουρά στον Ρήνο, Παιχνίδια στη σοφίτα, Ο φθινοπωρινός κήπος, Κορυδαλλός.

 

Ίσως είναι εύκολο για τον ετοιμοθάνατο να είναι ειλικρινής (...) Θα πεθάνω με τον δικό μου τρόπο και θα το κάνω χωρίς να κάνω τον κόσμο χειρότερο. Αυτό, το αφήνω σε εσάς. (Οι μικρές αλεπούδες)

 

Ήμουν μόνος όταν ήμουν νέος. Όχι με τον τρόπο που συνήθως εννοούν οι άνθρωποι. Ήμουν μόνος για όλα αυτά που δεν θα λάμβανα. (Οι μικρές αλεπούδες)