Εμίλια Γκαλότι, από τις 19 Νοεμβρίου στην Κεντρική Σκηνή του Γκότχολντ Έφρεμ Λέσινγκ
03.11.2010
Η «Εμίλια Γκαλότι», η μεγάλη αστική γερμανική τραγωδία του Λέσινγκ, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1772. Κάτω από το δράμα της ηρωίδας, όπου τα νήματα φαίνεται να κινεί ο έρωτας και το πάθος, το έργο κρύβει ένα βαθύτατα πολιτικό χαρακτήρα για τα όρια και την κατάχρηση της εξουσίας, αλλά και μια μεταφυσική διάσταση που αναφέρεται στην καταστροφική δύναμη του κακού. Ο Γιάννης Χουβαρδάς, τέσσερα χρόνια μετά την Σάρα, που είχε σκηνοθετήσει στο θέατρο Αμόρε, σκηνοθετεί και πάλι ένα έργο του σημαντικού Γερμανού δραματουργού με ένα δυναμικό σύνολο ηθοποιών που δεν χρειάζεται συστάσεις.
Η «Εμίλια Γκαλότι» παρουσιάζεται για δεύτερη φορά στο Εθνικό Θέατρο μετά την παράσταση του 1944 σε σκηνοθεσία Πέλου Κατσέλη.
Η παράσταση
Η παράσταση επικεντρώνεται στους σκοτεινούς και αδιόρατους μηχανισμούς που κινούν τα νήματα και εξουσιάζουν τον κόσμο. Η Εμίλια δελεάζεται, στη συνέχεια παγιδεύεται και τελικά εγκλωβίζεται σε ένα κλειστό σύστημα που στοχεύει στην εκμηδένισή της. Η παρουσία της θα πυροδοτήσει μια σειρά από εξελίξεις και ανατροπές, συμπαρασύροντας στην πτώση της και άλλους ήρωες του έργου. Το όπλο εκπυρσοκροτεί και το Κακό μοιάζει να θριαμβεύει όμως η Εμίλια θα δώσει αναπάντεχη λύση αφήνοντας εμβρόντητους τους πάντες.
Η ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία Διαμόρφωση σκηνικού χώρου: Γιάννης Χουβαρδάς
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Τριανταφύλλη
Διανομή
Οντοάρντο Γκαλότι: Μηνάς Χατζησάββας
Κλαούντια Γκαλότι: Θέμις Μπαζάκα
Έττορε Γκοντσάγκα: Ακύλλας Καραζήσης
Μαρινέλλι: Νίκος Κουρής
Εμίλια Γκαλόττι: ʼλκηστις Πουλοπούλου
Κόμης Αππιάνι: Γιάννος Περλέγκας
Κόμισσα Ορσίνα: Στεφανία Γουλιώτη
ʼντζελο: Παύλος Σταυρόπουλος
Πίρρο: Θανάσης Ιωάννου
Μπατίστα: Κώστας Κοράκης
Προ-παράσταση: 18/11/2010
Πρώτη παράσταση: 19/11/2010
Τελευταία παράσταση: 6/3/2011
Φωτογραφίες: Πάνος Κοκκινιάς
Τελευταία ενημέρωση: 28/08/2023